Od Fenraia (do Wielkiego Mędrca)

Znowu Wielkie polecenia od Wielkiego Mędrca. Znowu pilnowanie jakiegoś bachora. Nie chce mi się. Po cholerę mam robić coś co jest nie zgodne z moją wolą? Niech pan „jestem już stary” sam sobie pilnuje dzieci. Ja niańką nie jestem i nie będę. Nie po to siedzę w tym bagnie, żeby spełniać zachcianki Fauna.

Skierowałem się do pobliskiej pijalni, jak to zwykłem nazywać. Miejsce, w którym mogłem pobawić się, zabawić lub zbawić. Największy odlot, najmilsze spotkanie i najbardziej krwawa bójka. Wszystko to można było znaleźć w jednym miejscu.

Usiadłem przy barze, zamówiłem coś mocnego i zacząłem szukać osoby do zabawy. Po mojej prawej siedział jakiś groźny mężczyzna, a po lewej całkiem seksowna babka, która miała sporawe to i owo. Obie propozycje i ta z prawej, i ta z lewej, były bardzo kuszące, ale dzisiaj nie miałem ochoty na flirtowanie.

Chwyciłem trunek w dłoń, wypiłem co mi nalano i uśmiechnąłem się do siebie.

- No stary, jedziesz. - szepnąłem.

Zszedłem z krzesła, przeczesałem ręką włosy i stanąłem obok mężczyzny.

- Andre?! Andre, stary jak ja cię dawno nie widziałem!

- Chyba mnie z kimś pomyliłeś. - mruknął spokojnie.

- Już mnie nie śmieszy ten żart. Do tego jak mógłbym pomylić z kimś innym mojego ulubionego partnera?

Mężczyzna zrobił duże oczy, ale dalej się nie wkurzał. Męczące.

- No chyba przytulisz swojego mentora co? - powiedziałem słodko.

- Stary, nie przesadzaj, mówiłem ci, że z kimś mnie pomyliłeś.

- Andre, daj spokój, ciebie nie można z nikim pomylić.

Położyłem dłoń na ramieniu mężczyzny i spojrzałem na jego usta. Przybliżyłem się do niego i delikatnie mrugając powiedziałem.

- Chodźmy do mnie kochany.

- Wal się! - powiedział, odpychając mnie - Zostaw mnie w spokoju!

Przyszedł czas na zwrot akcji.

- Sam mnie zostaw kretynie! - krzyknąłem i zwróciłem się do innych - Ten facet, ten tutaj, próbował mnie zgwałcić!

W knajpie rozległy się jakieś głośniejsze głosy.

- Zboczeniec chwycił mnie za jajka! - krzyknąłem, odsuwając się od mężczyzny.

Podszedł do nas jakiś quaarianin, wyglądał na niezadowolonego.

- Zostaw go co? - zwrócił się do „gwałciciela”.

- Nie rozumiesz. To on się zaczął - powiedział i wstał.

Podniósł ręce do góry, spojrzał na mnie jadowicie, a ja udając przestraszonego, cofnąłem się. Mężczyzna wyszedł, klnąc pod nosem. Spodziewałem się większej zabawy, no cóż. Mimo to podziękowałem quaarianowi, całując go w dłonie. Dziwak ze mnie, no ale lubię takie zabawy.

- Jeszcze raz dziękuję - powiedziałem na koniec i wyszedłem

Spojrzałem w niebo, zaśmiałem się i opuściłem głowę. Czas wracać do Mędrca i próbować mu skłamać, że pilnowałem tej no… Jak jej tam… Mily?

- Eh… Miała być większa zabawa - szepnąłem i udałem się w stronę kryjówki Starca

<Mędrcu?>